Kościół Katolicki o hazardzie i grach losowych

Kościół katolicki jest największym nurtem chrześcijańskim i jako taki zajmuje stanowisko w wielu kwestiach istotnych dla ludzi w ich codziennym życiu. Jedną z takich kwestii jest hazard i gra w kasynie, w której to kościół katolicki choć niezbyt często to jednak zabiera głos, gdyż nie znajduje się on w centrum jego zainteresowania. Zobaczmy więc jak z grubsza te kwestie wyglądają w kontekście nauczania katolickiego.

Biblia a hazard i gry losowe

Biblia jako Święta Księga chrześcijaństwa jest dla wierzących kościoła wyznacznikiem jeśli chodzi o wiele kwestii. Choć odnośnie samego hazardu nie ma w Biblii zbyt wielu wzmianek, które wprost się do niego odnoszą, to jednak z niektórych jej fragmentów w postaci opowieści czy innych można wyciągnąć pewne wnioski jak kościół odnosi się do tego zagadnienia. Poszlaki na temat tego jaki powinien być właściwy i poprawny moralnie stosunek do gier losowych i samego hazardu znajdziemy tak w Starym jak i Nowym Testamencie. Nie ma ich zbyt wiele więc aby je odszukać potrzeba samozaparcia i konsekwencji. Gdy uda się znaleźć dużą część z nich można pokusić się wywnioskowanie na ich podstawie stanowiska kościoła w tej sprawie.

Pierwszy z brzegu przykład pochodzi z Dziejów Apostolskich, kiedy to apostołowie dokonywali wybory 12-go do swojego grona w miejsce Judasza, który wcześniej dokonał zdrady. Choć wówczas wierzyli oni, że wybór Macieja dokonał się z woli Boga, to jednak z czysto ludzkiego punktu widzenia było to prawdopodobnie zjawisko losowe. Zdecydowanie losowy charakter miała praktyka żołnierzy rzymskich, którzy dzielili między sobą szaty skazanych na śmierć przez ukrzyżowanie. Przykład możemy zobaczyć w scenie ukrzyżowania Jezusa w każdej z Ewangelii. Z dokumentów historycznych wiemy, że taki proceder był na okupowanych przez Rzym terenach często spotykany i był czymś normalnym.

Nawiązujące do zdarzeń losowych praktyk proto – hazardowych spotkać można także w Starym Testamencie. W Księdze Samuela widzimy przykład losowania, którego uczestnikami byli Samuel oraz jego brat Jonathan. Z kolei w Księdze Nehemiasza przeczytać można o tym, jak to dawni mieszkańcy Jerozolimy rzucali losy o to którym z miast ówczesnej Palestyny będzie rezydował nowy król Izraela. Przykład gier i zdarzeń losowych mamy także w 2 Księdze Królewskiej. Czytamy o tym, jak to asyryjski posłaniec zaoferował w zakładzie królowi Izraela 2000 swoich koni jeśli przywódca Izraelitów myli się w kwestii swojego zaufania Bogu. Finał zdarzenia był taki, że jednak władca nie podjął zakładu i odprawił emisariusza z kwitkiem.

Nauka Kościoła a hazard i gry losowe

Oficjalne stanowisko kościoła wobec zjawiska hazardu nie jest tak jednoznaczne i radykalne jak w przypadku Islamu czy Prawosławia. Kościół nie potępia hazardu jako formy rozrywki jako takiej i nie uważa, że gry losowe ze swojej natury są złe i naganne moralnie oraz etycznie. Stanowisko to można wywodzić np. z pierwszego przykazania Dekalogu „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”. Z kolei w Ewangelii według Św. Łukasza rozdział 12 wiersz 15 czytamy, że sam Jezus przestrzega by nie ulegać chciwości i by nie stała się ona ważniejszym celem niż życie w Bogu bo wówczas gdy człowiek zyskuje majątek na skutek chciwości to jego życie zaczyna zależeć od posiadanego mienia. Mistrz kilka wersów później mówi „Gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze”. W Ewangelii Mateusza 19,23-24 Jezus stanowczo ostrzega, że łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu do raju. Nauka ta stanowi jednoznaczną przestrogę przed tym, że nadmierna ilość zgromadzonego majątku stwarza balast i obciążenie dla rozwoju duchowego.

Jako przestrogę przed uzależnieniem od gier losowych oraz hazardu, w którym zastawia się duże pieniądze należy traktować także fragment z Listu do Tymoteusza 6 wersety 9-10. Podkreśla on, że przez takie praktyki i uleganie siłom pożądania to prosta droga w sidła diabła. W konsekwencji prowadzi to nieuchronnie do zatracenia.

Kościół Katolicki wychodzi z założenia, że hazard i gry losowe same z siebie nie są złe i grzeszne. Póki posiadamy pełną i świadomą kontrolę nad tymi praktykami w swoim życiu i nie podporządkowujemy mu całości swojej egzystencji, zaniedbując inne niemniej istotne sfery, tak długo nie ma podstaw do ich potępienia. Dopóki gracz zachowuje umiar i kontroluje swoje zachowanie, gra nie odbywa się kosztem innych aspektów, a zastawiane pieniądze nie pochodzą w puli tych przeznaczonych na podstawowe potrzeby i zabezpieczających codzienny byt to nie ma się do czego przyczepić pod względem moralnym czy etycznym. Problem pojawia się w chwili gdy gracz przekracza cienką linię za którą puszczaja wszelkie hamulce a on sam oddaje się pasji hazardowej bez żadnego opamiętania. Odrzuca on wówczas wszelkie narzucone wcześniej sobie ograniczenia mające uchronić go przed wpadnięciem w wir uzależnienia. Ma to swoje dalekosiężne konsekwencje i prędzej czy później odbija się na sytuacji finansowej rodziny. W skrajnym przypadku może zagrozić nawet jej egzystencji a to stwarza już bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia bliskich osoby grającej. Można oczywiście w tej sytuacji ciężar winy hazardzisty rozpatrywać różnie zależnie od stopnia jego świadomości odnośnie zagrożeń, na jakie naraża innych oraz siebie.

Katechizm Kościoła Katolickiego o grach i hazardzie

Wyznacznikiem nauczania KK w wielu kwestiach jest także Katechizm Kościoła Katolickiego. Podczas jego lektury czytamy, że praktyki tego rodzaju są godne potępienia tylko i wyłącznie wtedy, gdy całe swoje życie gracz podporządkowuje chęci zdobycia jak największego bogactwa wszelkimi sposobami. J k można przeczytać w punkcie 2413 hazard jako taki jest akceptowalny moralnie jeśli dany człowiek traktuje praktykę tą jako formę rozrywki i potrafi ją rozgraniczyć w swoim życiu z innymi sferami. Dotąd aż nie poświęca on na grę całego wolnego czasu przeznaczając większości posiadanych pieniędzy tak długo nie jest to zachowanie naganne etycznie. Umyślne przekroczenie cienkiej linii powoduje, że odtąd gra za pieniądze staje się moralnie niewłaściwa. Punkt ten można też odnieść w oczywisty sposób do prób nieuczciwego wzbogacenia się na drodze oszustwa. Wówczas jednak jest to także dodatkowo przewinienie z kategorii nieuczciwości.

Pamiętajmy, że wszystko, co napisane powyżej, odnosi się zarówno do kasyn i hazardu stacjonarnego, jak i kasyn internetowych oraz wirtualnego hazardu.